Jeżeli jesteś bookwormem (z ang. osoba bardzo lubiąca czytać) zapewne czytasz książki głównie w języku polskim. Tłumaczenia anglojęzycznych tekstów na nasz ojczysty język odbierają dużo przekazowi zawartemu w książce, która jest na naszej bucket list pozycji do przeczytania. Zdecydowanie inaczej smakuje oryginalna idea autora zapisana na kartach lektury w jego rodzimym języku, a nie tym tłumaczonym przez kogoś, kto oczywiście jest świetny w swoim fachu, ale, powiedzmy sobie szczerze, nigdy nie trafi w stu procentach w to, co autor miał na myśli.

Weźmy np. tytuły filmów. Jeden z nich, niestety, nie moich ulubionych, a tym bardziej niezbyt w moim filmowym guście dostał polski tytuł ‚Kacvegas’ (ang. The Hangover’). W pierwszej części rzeczywiście pozwalał wyobrazić sobie ekranową fabułę. Niestety, druga część była już nieco poplątana z pomieszaniem, gdyż z ‚The Hangover Part II’ wyszedł ‚Kacvegas w Bangkoku’. Bohaterzy zapewne dali się ponieść upojnej nocy w kolejnej części filmu znajdując się w dwóch miejscach na raz. Przynajmniej to sugerował polski odpowiednik ‚Kaca II’.

Skoro tytuły filmów potrafią być tak zagmatwane, to tym bardziej książka, która jest zdecydowanie bardziej wymagającym i skomplikowanym tworem, może zostać źle przetłumaczona. Nie jest to pocieszające, bo przecież w wielu przypadkach chcemy identyfikować się z naszym ukochanym pisarzem i wejść poniekąd do jego głowy, zrozumieć motywy, poznać jego tok rozumowania. Myślę, że ten punkt przemawia zdecydowanie za tym, że nauka angielskiego nie pójdzie na marne jeśli lubimy książkową rzeczywistość.

Uwaga! Angielski rozwija naszą wyobraźnię, kreatywność i zdolność podejmowania decyzji. Chyba nie od dziś wiadomo, że ucząc się w ogóle, a nie tylko ucząc się języka mamy szansę wykorzystać nasze półkule i ich potencjał dużo lepiej, niż osoby, które nigdy nie podjęły się uczestnictwa w kursie językowym. Jednak, nauka języka wymaga od nas szczególnego zaangażowania neuronów, a gdy to robimy stymulujemy powstawanie nowych połączeń między nimi. Nasz mózg jest sprawniejszy, a co za tym idzie szybciej reaguje, w sytuacji wymagającej od nas podjęcia jakiegoś kroku. Ucząc się języka niejednokrotnie musimy lać przysłowiową wodę, aby dialog, który prowadzimy z drugą osobą miał swoją kontynuację, a nie skończył się na:

A: ‚Hi! How are you?’

B: ‚Fine, thanks’.

Musimy wejść w abstrakcyjne myślenie, dołączyć do tego emocje, pobudzić pokłady kreatywności, która jest w każdym z nas, aby nie dopuścić do krępującej ciszy. Angielskie słownictwo zapamiętuje się, gdy zamiast długiej listy fraz do ‚kucia’ pobawimy się w fiszki. Dla każdego słowa znajdziemy pomysłowe zdanie – najlepiej by było emocjonalnie z nami związane i dotyczyło naszego życia oraz doświadczeń. Słowo i potem zdanie, w które je wpleciemy powinno dotyczyć naszego otoczenia, a także być odnośnikiem, to tego, co znamy. Wówczas, dzięki ładunkowi emocjonalnemu zostanie w naszej głowie na zawsze. Tu wyobraźnia musi obudzić się z zimowego snu.

Przymiotnik: lovely (z ang. uroczy, śliczny, przepiękny)

Jak go dobrze zapamiętam?

I have such a lovely daughter. (Mam taką uroczą córeczkę).

Zdanie to wyzwala we mnie pozytywne emocje i silne bodźce. Miłość, oczywiście. Jest także związane z moją rodziną, więc zapewne nieraz użyję go w codziennym życiu, a więc dobrze zakorzeni się w mojej pamięci.

Jeśli czegoś nie używamy, szybko przepada. Zatem, wplatajmy nowe słownictwo w naszą potoczną mowę.

Wreszcie ta najbardziej oczywista korzyść: komunikacja. Coraz więcej ludzi mówi w języku angielskim, coraz więcej z nas wybiera wakacje za granicą, gdzie język polski rzadko się przydaje. Angielski jest językiem urzędowym w kilkudziesięciu państwach. Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Irlandia, Kanada, Australia, Nowa Zelandia i Republika Południowej Afryki to te najważniejsze i powszechnie rozpoznawane. Jednak możemy dodać do tej listy kraje t.j. Jamajka, Barbados, Fidżi, Filipiny, Nigeria, Pakistan Sudan, Trynidad i Tobago, Zambia, Rwanda, Singapur. Warto zaznaczyć, że angielski jest tutaj często jednym z oficjalnych języków. W Kanadzie używa się także francuskiego, w RPA języka afrikaans, a w Indiach dominuje także hindi. Znajomość angielskiego poszerza nasz kanał komunikacyjny.

And you? How well do you know English? Why do you think it’s worth trying to acquire it?